گپ و گفتي كوتاه :
*از ياد نبريم با قبولي در رشته ي پزشكي ، هنوز قوانين حافظه مان همانست كه بود. به تلاشي درهمان حد دوران كنكور احتياج داريم.
*در مرور مطالب قانون PQRST هنوز بجاست. ابتدا previewآنگاه طرح سوال (questions)، مرور(reading) و سپس stabilizationكه با روشهايي مثل آنچه درروش J5 آمده قابل دستيابي است.درنهايتtest ميباشد.
*طبق بررسيها براي تثبيت يك مطلب درحافظه به حدود دويست بار تكرار نياز است.
*يادمان نرود عمده نبوغ به تلاش است ،نه حافظه يا IQ
*درمورد مطالبي كه مطالعه مي كنيم حتما فيلم،انيميشن يا تصاوير مرتبط با موضوع را پيدا و تماشاكنيم.اگر نشد خود شروع به نقاشي كنيم .قويترين حافظه ي بشر نوع بينايي است.يكي ز بهترين اطلسها براي بيماريها كتاب CIBAتاليف و نقاشي دكتر Netter،ميباشد
*از دفترچه هاي كلاسوري با قابليت جابجايي برگه هاي داخلي براي نوت برداري استفاده كنيم.برگه هاي داخلي movable امكان دسته بندي مكررمطالب(بجاي دورريختنشان)را ميدهند.
*تا حد امكان از كتابهاي خلاصه و پرمحتوا استفاده شود.اما مرور مكرر تا رسيدن به تسلط كامل انجام گيرد
*اسلوب نوشتاري كتابهاي پزشكي كاربردي نيست.از تعريف شروع -به پروگنوز ختم ميشود و بيشتر شبيه يك كاتالوگ ميباشد و جنبه ي استفاده ي باليني ندارد.اين قصه درنگارش كتاب تا مقطع فوق ادامه داشته و تصوراينكه درمراحل بعدي اصلاح ميشودآرزويي عبث است.متاسفانه كسي به فكر اصلاح روش نگارش رفرنسها يا معرفي كتابهاي بعضا بومي با قابليت كاربردي به عنوان رفرنس نميباشد
*پيشنهاد ميكنم تمامي تعاريف و اسمهاي موجود دركتب كه به آن برميخوريم را دردفترچه ي كوچكي جمع آوري كنيم.شايد تا پنجاه درصد از حجم مطالعاتي ما را بخاطر سپردن اصطلاحت و تعاريف و نامهاي غريب اشغال ميكندو مرورهاي مكرر اجباريشان به سبب فراموشي.
*هميشه كارت كوچكي شامل اطلاعات دارويي داروهاي مورد استفاده در بخشهاي گوناگون-شامل شكل دارويي و دوز- درجيب داشته و تكرا ركنيم
*درابتداي مطالعه ي هر مبحث از خود بپرسيم كدام چاپترهااز بيماري بحث ميكنندكه درآينده به عنوان يك بيمار سرپايي احتمال مراجعه شان به مابيشتر است.روي آنها فوكوس كنيم.
*حتما از جداول تشخيص افتراقي استفاده كنيم.بوي‍ژه تاكيد من روي گردآوري و مطالعه ي آلگوريتمهاي تشخيصي است كه هم دانش مارا از تشخيصهاي افتراقي بالا برده و هم راه رسيدن به تشخيصها را به ما مي آموزند.
بهتر است هميشه ابتدا problem basedرفتار كرده و آلگوريتم مربوطه را كه به مثابه ي ريشه و تنه ي دانشي است كه قرار است بياموزيم در خودinstallكنيم .سپس مطالب بعدي كه به مثابه ي شاخ و برگندرا به اين پيكره بيافزاييم .اين باعث ميشود مطالب را ارزش بندي كنيم.و روي مطالب ارزشمندتر بيشتركاركنيم.
از نگاه دانشجويي كه فقط به تست زني مي انديشد همه ي مطالب تقريبا هم ارزش اندواين به حجم كارهاي عبث مي افزايد. تفكر آلگوريتميك باعث ميشود علت طرح برخي سوالها توسط طراح سوال را درك كرده و برخي مطالب كم ارزش كه هيچگاه درسوالات نمي آيد را حذف نماييم.
*با توجه به حجم بالاي مطالب درابتداي هر مرور از خود بپرسيم :چه قسمتهايي را لازم نيست مطالعه كنم؟
آنها رابراي هميشه از رفرنس خود حذف كنيد
*از يادگيري سه گانه ي زبان-منطق يا فلسفه -و روش تحقيق به بهانه ي مطالعه درپزشكي هيچ روزي غافل نباشيم كه موجد خودشناسي اند و مولد self steem
دیدگاهتان را بنویسید